19 gòdnika, kaszëbskô lëteratura i mùzyka wzbògaca sã o nowi dokôz. Je nim kaszëbsczi spiéwnik, w jaczim nalazło sã 145 nowëch, kaszëbsczich piesni (pisónëch òd 1995 rokù do terô przez Jerzégò Stachùrsczégò, Eugeniusza Prëczkòwsczégò i Tomasza Fópkã).
Jak przenôlégô, je tam nótowi zôpis z harmónizacją i z wszëtczima sztrofkama pòdpisónyma pòd nótama.
Wszëtkò òd pòczątkù do kùńca je pò kaszëbskù- òkróm zôchãcbë wëdowcë i niechtërnëch słówków w słowôrzkù.

Trudniészé słowa i zwrotë są wëdolmaczoné- służi temù słowôrzk kaszëbskò-kaszëbsczi.
Je to pierszi w dzejach kaszëbsczi kùlturë tak zrëchtowóny piesniôk, do chtërnégò doparłãczonô je kòmpaktowô platka z nagranim wëkònaniô. Co wôżné, jaż czwôrti dzél spiéwnika zajimają dzecné piesnie- 30 dokazów- do wëzwëskaniô w całoscë przez szkólnëch.
Òkróm nëch są téż pòbòżné(marijné, kòlãdë, jastrowé, wiôlgòpòstné ë jinszé), aktorsczi( téż kabarétowé), na wszelejaczi leżnoscë(np. kaszëbsczi „Sto lat”, na pògrzéb, na wieselé). Nie felô kaszëbsczich tekstów do rapòwaniô, hip- hopòwaniô, dżezowaniô i blósowaniô. Mòżna téż zaspiéwac klasyczno- przë klawiérkù.
Nen spiéwnik je nową ùdbą na rozkòscérzanié kaszëbiznë w znormalizowónym pisënkù.
Je zôchãtą do spiéwaniô w kaszëbsczim jãzëkù dlô tëch, co lubią spiéwac a wigòdą dlô tëch, co rozmieją chòc kąsk grac.
Je òdińscym òd lëdowiznë w mùzyce, przez dłudżé lata parłãczony z Kaszëbama.
Je rozwicym „wëstrzédny drodżi” kaszëbsczi mùzyczi midzë aùtenticznym folklorã naszich lëdowëch karnów a nôwikszima kaszëbsczima mùzycznyma fòrmama jak „Przedkòwò”, „Jastrë” czë „Pierszô Kaszëbskô Pasja”.
Wëspółgrô przë tim z produkcjama; rockòwima: „Chëczë” z Gdini i „Kòmpaniji Wãdzëbôków” z Brus, pòéticczima „Kùtina”, wrëjama dżezu z folklorã w Parchòwie i Kòleczkòwie, czë z klasycznyma wëkònaniama piesniów Trepczika przez karno artistów Witosławë Frankòwsczi.
Nowi piesniôk je prakticzną pòmòcą dlô kaszëbsczich artistów. Trzë tomë „Muzyki Ludowej Kaszub” òstawmë ùczałima.
Nen dokôz mô bëc pòdskacënkã dlô kaszëbsczich ùtwórców do pisaniô nowëch dokazów i aranżowaniô jich na chùrë i jinszé karna.
Mô przëmùszëc jinszëch do rëszniészégò promòwaniô kaszëbsczi kùlturë, w całoscë mùzyczi i lëteraturë.
Mô przëchłoscëc do gôdaniô pò kaszëbskù tëch, co blós pò pòlskù ò tim gôdają, tëch, co ju zabëlë ò swòjich kòrzeniach, co sã sromają, chtërnyma starszi nie pòzwòliwają(elë), chtërnyma sã nie chce i téż tëch, chtërnyma pò kaszëbskù gadac nie wëpôdô. Spiéwnik mô pòmòc jich wëlékarzëc.

Jerzi Stachùrsczi Eugeniusz Prëczkòwsczi Tomasz Fópka