Na marginesie: do dziś nie mamy przekładu Pisma z języków oryginalnych na język kaszubski (tylko takie przekłady można uznać za wystarczająco wiarygodne). Istnieje tylko przekład Nowego Testamentu z polskiego na kaszubski.

Jan Chrzcëcel
5 Za czasów króla Judeji, Heroda, béł niejaczi kapłón, z partu Abijôsza, mionã Zacharëjôsz. Miôł òn białkã z rodu Aaróna, a ji miono bëło Elżbiéta. 6 Bëlë òni sprawiedlëwi przed Bògã, pòstãpującë bëlno wedle wszëtczich przëkôzaniów ë przepisów Pana. 7 Ale òni ni mielë dzecka, bò Elżbiéta nie bëła rodnô. A bëlë òni òbòje pòdeszłi w latach. 8 Czedë òn wedle wëznaczonégò szëkù dlô jegò partu sprôwiôł kapłańską służbã przed Bògã, 9 jemù pòdług kapłańsczégò zwëkù przëpôdł kawel, żebë weńc do swiãtnicë Pana ë złożëc òfiarã kadzeniégò. 10 A całô rzeszô lëdu mòdlëła sã bùten w gòdzënie kadzeniégò. 11 Jemù sã tedë ùkôzôł aniół Pana, co stojôł pò prawi stronie wôłtôrza kadzeniégò. 12 Zacharëjôsz sã ùrzasł, czej gò ùzdrzôł, i strach pôdł na niegò. 13 A aniół rzekł do niegò: Nie bòjë sã, Zacharëjôszu, bò wësłëchónô je twòja mòdlëtwa: twòja białka, Elżbiéta, ùrodzy tobie sëna, a të nadôsz jemù miono Jan. 14 I bãdze òn dlô ce redoscą i ceszbą i wiele sã mdze ceszëc z jegò narodzeniégò. 15 Òn bãdze wiôldżi przed Panã; nie mdze pił wina i sycerë, i mdze napôłniony Swiãtim Dëchã ju w klinie swòji matczi. 16 I wiele z sënów Izraela zwrócy Panu, jich Bògù. 17 A òn sóm pùdze przed Nim w dëchù ë mòcë Elijôsza, żëbë zwrócëc serca òjców do dzecy, a nieùsłësznëch do rozëmù sprawiedlëwëch, bë przëszëkòwac Panu lud doskònałi. 18 I rzekł Zacharëjôsz do anioła: Jak jô to pòznajã? Jô doch jem stôri, a mòja białka je téż pòdeszłô w latach. 19 A aniół mù òdrzekł: „Jô jem Gabrijel, co stojã przed Bògã. I jô jem pòsłóny, żebë z tobą gadac i rzec cë nã redostną nowinã. 20 A hewò mdzesz niemi ë nie mdzesz mógł gadac jaż do dnia, w jaczim to sã zjiscy, bò të nie ùwierził w mòje słowa, co sã zjiscą w swòjim czasu. 21 A lud żdôł na Zacharëjôsza ë sã dzëwòwôł, że tak długò òstôwô w swiãtnicë. 22 A czej òn wëszedł bùten i ni mógł do nich gadac, tej zmiarkòwelë, że miôł widzenié w swiãtnicë. Òn dôwôł jima znaczi ë òstôł niemi. 23 A czedë sã wëpełniłë dni jegò kapłańsczi służbë, òn wrócył do se dodóm. 24 Pò nëch dniach jegò białka Elżbièta pòczãła i sã skriwa piãc miesący. I gôda: 25 „Tak mie Pan ùczënił w nëch dniach, czej wezdrzôł, żëbë zdjąc mòjã ùjmã ù lëdzy”.