Zródel historycznych dla okresu wczesnosredniowiecznego w Polsce mamy malo. Ja przytoczylem tu jednak wzmianke o Lachach u Nestora gdyz jest o tyle ciekawa ze nie wspomina ona o Slezanach, a wspomina Mazowszan i Wieletów. Zwrócil na to uwage profesor Labuda. Byc moze jest to legenda albo próba wyjasnienia genezy plemion polskich jak pisze CzDark. Jednak brak wzmianki o plemionach slaskich, dosc dobrze udokumentowanych w zródlach, czy tez innych zachodnioslowianskich, czeskich, morawskich itd. jest bardzo sugestywny. Lachem byl Polak i Lutyk ale nie Czech. Jakby na to nie patrzec grupa wymieniona przez Nestora zbiega sie z kulturowa granica pólnocnoslowianska znana z archeologii. Wspomnialem o tym bardziej jako o ciekawostce. Bardziej chcialem uwypuklic pokrewienstwo kulturowe na podstawie znalezisk archeologiczynych.



Jesli chodzi o "grupe lechicka" i jej innowacje jezykowe, to nie sa one chyba kwestionowane, choc byc moze istnieja spory co do ich chronologii. W zasadzie jednak nie ma to wiekszego znaczenia. Faktem jest ze dialekty te przez jakis czas po rozpadzie wspólnoty pozostawaly w scislejszym zwiazku i rozwijaly sie wspólnie, co nie jest chyba niczym nadzwyczajnym zwazywszy na fakt ze czesc z tych plemion zanim przybyla na obszar Polabia i Pomorza zamieszkiwala ziemie w glebii Polski. Istnieje a moze raczej istnialo wiec pewne genetyczne pokrewienstwo miedzy tymi dialektami o czym pisala profesor Popowska-Taborska.



Z tego co wyczytalem w dialektologii polskiej, a czytalem Nitscha, Urbanczyka, Dejne, Bartnicka, Stiebera i Jezowa, to poza niszowym pogladem profesora Manczaka nikt nie kwestionuje istnienia "grupy lechickiej". Z pobieznych wizyt na stronach instytutów slawistyki w Wiedniu i Regenburgu czy przegladzie literatury niemieckojezycznej, tez nic nie wskazuje na to by termin "grupa lechicka" wyszedl z uzycia. W rzeczywistosci moglo byc roznie ale nauce albo obowiazuje pewien aksjom i termin albo nie. W tym konkretnym przypadku bez trudu mozna sie przekonac, ze "grupa lechicka" tak jak zostala wydzielona 150 lat temu, tak nadal obowiazuje w literaturze.



Termin "grupa lechicka" podwazony zostal przez profesora Nelepe w: "Granice Polski najdawniejszej, Prolegomena" w: Rozprawy Wydziału II Historyczno-Filozoficznego PAU, Kraków 1996, gdzie: "gdzie autor wykazuje, iż Serbowie, Łużyczanie Milczanie i Głomacze należeli jednej grupy językowej z ludami obecnej Polski i z Wieletami. Podziały nastąpiły począwszy od XII wieku - jako postępująca bohemizacja".



Czyli wg. Nalepy pierwotnie istniala nie grupa "lechicka" ale "lechicko-luzycka" oidpowiadajaca Slowianom Zachodnim, obok niej istniala takze grupa "czecho-slowacka" poczatkowo blizsza dialektom Slowian Poludniowych. Tak naprawde w tym problemie chodzi o wlasnie o to:

Cytat:


Spór ten wlasciwie dotyczy statusu grupy luzckiej. Nikt jednak, ani Manczak ani Nalepa, nie kwestionuje blizszych zwiazków dialektów polskich, pomorskich i polabskich - a wlasnie o to, o te obiektywne innowacje i podobienstwa, a nie o samo istnienie arbitralnego konstruktu pt. "grupa lechicka" spieral sie ze mna CzDark.

----------------
Niemce ledze, Niemce ledze, a Poelósze bedło,
Jak se bedło rozjuchalo, Wsztkich Niemców poeł....