Zacitujã (zôs) knégã Jana Piskorsczégò "Pomorze plemienne" Poznań-Szczecin 2002


<<"Przykładem języki czeski i polski, których w połowie X w. właściwie nic nie dzieliło, a wraz z uformowaniem się państw Przemyślidów i Piastów zaczęły się one stosunkowo szybko od siebie oddalać, przy czym różnice językowe układały się wzdłuż granic politycznych.

W wypadku Pomorza było jednak inaczej. Pewne cechy typowo północnopołabskie szerzyły się na całym Pomorzu zachodnim i aż po Gdańsk. z kolei pewne cechy ogólnopolskie i typowo kaszubskie przenikały aż po Parsętę i Regę. Istnienie na Łebie trwałej granicy między księstwem zachodniopomorskim ia Pomorzem Gdańskim (i tym samym państwem krzyzackim, a następnie Polską) wydaje się nie mieć w ogóle wpływu na zasięg zmian gwarowych"

Z tegò to mòże swiądowac jeż pòmòrsczi (kaszëbsczi) wëapartnił sã rëchli òd czesczégò, żle jidze o sparłãczenié z pòlską mòwą.>>